Poprawa efektywności energetycznej w budynkach mieszkalnych, użyteczności publicznej oraz przedsiębiorstw
Rozliczanie kosztów CO i wody
Obecnie proponowane, przez firmy-przedstawicieli firm zagranicznych, systemy rozliczania kosztów ogrzewania oparte tylko na odczycie jednostek zużycia w podzielnikach kosztów ogrzewania zainstalowanych na grzejnikach, które są tylko jednym z wielu źródeł ciepła użytkowego w lokalu. Norma określa zużycie energii dla potrzeb ogrzewania jako zapotrzebowanie na pokrycie strat na przenikanie i wentylację, pomniejszonego o zyski od nasłonecznienia i źródeł wewnętrznych. Metody podziału kosztów ogrzewania oparte na wyznaczeniu jego zapotrzebowania zaspokajanego tylko przez grzejniki, stosowane przez zagraniczne firmy rozliczeniowe, są obarczone znacznym błędem.
W proponowanej przez firmę Apator Powogaz S.A. metodzie rozliczeniowej, zgodnej z aktualną ustawą Prawo energetyczne, normą PN-EN ISO 13790 oraz metodologią wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku, koszty całkowite budynku dzieli się na koszty stałe, dzielone jak dotychczas w proporcji do powierzchni lokalu oraz koszty zmienne, dzielone w zależności od średniej temperatury lokalu oraz jednostek zużycia. Danych do rozliczeń według nowej metody dostarcza podzielnik E-ITN30.51 z odczytem radiowym.
Istotnym elementem wspomnianej już, naszej metody rozliczania kosztów ogrzewania lokali jest przyjęcie założenia, że zapotrzebowanie energii na potrzeby ogrzewania lokalu składa się z dwóch czynników:
§ z obiektywnego czynnika wynikającego z zapotrzebowania energii na zaspokojenie strat lokalu przez przenikanie z uwzględnieniem odzysku ciepła od nasłonecznienia (cechy termofizyczne budynku oraz wielkość nasłonecznienia są niezależne do użytkownika, który ma tylko wpływ na temperaturę wewnętrzną),
§ z subiektywnego czynnika wynikającego z zapotrzebowania energii na zaspokojenie strat lokalu na wentylację z uwzględnieniem odzysku ciepła od źródeł wewnętrznych (użytkownik ma wpływ na wentylację oraz wykorzystywanie wewnętrznych źródeł ciepła, czyli sposób użytkowania).
W związku z tym, klasyczne wskazania podzielników mogą być wykorzystane tylko jako miarodajne w zakresie określenia zachowań użytkowników budynków wielolokalowych, dotyczących wentylacji i wykorzystania źródeł energii nie pochodzących z instalacji ogrzewczej.
Koszty zmienne w nowej metodzie rozliczeniowej składają się z zapotrzebowania ciepła użytkowego lokalu na pokonanie strat na przenikanie (czynnik obiektywny) – dzielone w proporcji do iloczynu różnicy temperatur wewnętrznej i zewnętrznej oraz powierzchni (wskaźnika strat na przenikanie) i zapotrzebowania ciepła użytkowego na pokonanie strat na wentylację (czynnik subiektywny) – dzielone w proporcji do znormalizowanych jednostek zużycia.
Oczekiwany i faktyczny skutek :
- spłaszczenie rozkładu kosztów (brak kominów i dużych niedopłat),
- rzetelny , zbliżony do rzeczywistego zużycia podział kosztów
Pliki do pobrania
- Rozliczanie ciepła w budynkach wielorodzinnych
- E-ITN 30.5 ELEKTRONICZNY DWUCZUJNIKOWY PODZIELNIK KOSZTÓW OGRZEWANIA
- Deklaracja Zgodności E-INT 30.5
- Atest PZH podzielnik E-ITN
- Elektroniczny dwuczujnikowy podzielnik kosztów ogrzewania E-ITN 30.51 z modułem radiowym
- www.apator.com
